Blog

Achterhalen of je baby een koemelkallergie heeft kan een moeilijke opdracht zijn als je niet weet waar te beginnen. Daarom dat we als ervaringsdeskundige met onze eigen kindjes alvast deze checklist met jullie willen delen.

Hoe koemelkallergie herkennen bij je baby?

Twijfel je zelf of je baby koemelkallergie heeft, neem dan de volgende checklist even bij de hand. Als je bij je kindje één of meerdere symptomen herkend, raadpleeg dan zeker ook eens je huisarts. Deze checklist stelt geen diagnose maar kan je wel al een heel eind op weg helpen. Voor een echte diagnose is er vanzelfsprekend ook een doktersonderzoek nodig om zeker uit te sluiten dat de klachten niet een andere medische oorzaak hebben en niet aan een koemelkallergie te wijten zijn. Vaak worden de klachten los van elkaar behandeld waardoor het een hele uitdaging is om een volledig beeld te krijgen van wat er nu eigenlijk aan de hand is.

Welke symptomen wijzen op een koemelkallergie?

• Huidklachten (eczeem, pukkeltjes, huiduitslag)
• Onrustig drinken
• Maag- en/of darmproblemen (spugen, obstipatie, diarree, krampjes)
• Lang en ontroostbaar huilen
• Onrustig en slecht slapen
• Vermoeidheid
• Luchtwegproblemen (piepende ademhaling, kortademigheid, hoesten, benauwdheid)
• Neusklachten (verstopte neus, loopneus, niesbuien)
• Oogklachten (rode en/of jeukende ogen
• Groeiachterstand

Hoe stelt je arts een diagnose?

Je arts zal aan de hand van bovenstaande symptomen een goede indicatie krijgen van wat de problemen zijn. Op basis hiervan zal hij of zij je baby ook verder onderzoeken om andere aandoeningen zoals lactose-intolerantie en infecties uit te sluiten.

Je arts zal je zeer waarschijnlijk ook voorstellen om een symptoomdagboek bij te houden na je eerste bezoek. Daarmee kan hij nog beter in kaart brengen welke producten de klachten veroorzaken bij je kindje. Als je deze producten vermijdt, dan verlicht dit doorgaans de symptomen. Omgekeerd komen de symptomen terug bij een nieuwe blootstelling aan producten die koemelkeiwitten bevatten (dezelfde symptomen en kenmerken zoals je eerder hebt beschreven in het symptoomdagboek).

Labo-onderzoek heeft in tegenstelling tot andere allergieën weinig nut om de juiste diagnose te stellen: de iedereen bekende huidprik-tests en RAST-tests zijn verre van ideaal om koemelkallergie vast te stellen bij jonge kinderen; hetzelfde geldt voor patch-tests die ook niet gebruikt kunnen worden voor een sluitende diagnose te stellen.

Een andere test die wordt gedaan is de challenge-test gedaan (beter gekend als de melkladder). Hierbij ga je je kind opzettelijk blootstellen aan de ‘vermoedelijke oorzaak’ van het probleem. Deze test mag nooit zonder toezicht van een arts gebeuren. Als je kind extreem allergisch is kan dit een ernstige allergische reactie uitlokken (anafylaxie) en is het belangrijkt dat er snel kan worden ingegrepen! Een challenge-test start met een kleine dosis van het koemelkproduct en als er geen allergische reactie is, dan wordt de dosis stap voor stap verhoogt tot de normale hoeveelheid voor een kind van die leeftijd (tenzij symptomen zich voordoen).

Wat kan je arts doen?

Vaak wordt de diagnose gesteld door de kinderarts die daarna ook de behandeling zal opstarten. De verdere opvolging van de behandeling zal dan gebeuren door de huisarts tenzij er ernstige symptomen optreden.

De ‘behandeling’ zal voornamelijk bestaan uit advies om de oorzaak, nl. de koemelkeiwitten, uit het dieet te weren. Soms treden de symptomen pas op na grotere hoeveelheden, en dan is het niet nodig om alles te schrappen. Dit is verschillend van geval tot geval. Het kan helpen om bijkomend advies van een diëtist te vragen zodat je voor je kindje een evenwichtig dieet kunt samenstellen waarbij hij of zij geen last meer heeft van symptomen zoals krampjes, ademhalings- of slikproblemen … Vraag hier zeker naar bij je arts omdat deze je zeker kan doorverwijzen.

Het is belangrijk dat kinderen met een koemelkallergie voldoende calorieën, eiwitten, vitaminen en mineralen innemen. Zeker vanaf 2 jaar (soms ook vroeger) krijgen ze bij voorkeur calciumsupplementen of met calcium verrijkte dranken als ze onvoldoende calcium halen uit andere producten.

De arts zal tijdens de opvolging nagaan of het kind normaal groeit en een evenwichtige voeding krijgt. Een dieet zonder koemelkeiwitten hoeft niet levenslang. Wanneer dankzij een eliminatiedieet de symptomen onder controle zijn, zal na verloop van tijd geprobeerd worden of de symptomen terugkeren na blootstelling door inname. Deze ‘rechallenge’ gebeurt het best opnieuw in overleg met de arts, maar kan in principe thuis gebeuren.